Historia wieży obserwacyjnej na Górze Zielonczyn
aktualizacja: 2025-08-25 10:47:43
Na Górze Zielonczyn, jeszcze do lat 90. XX wieku stała drewniana wieża przeciwpożarowa, wybudowana w okresie niemieckim. Przez dekady pełniła ważną rolę w systemie ochrony przeciwpożarowej lasów. Konstrukcja ta przetrwała wojenną zawieruchę, a w latach 60. lub 70. przeszła kapitalny remont, który pozwolił jej dalej służyć leśnikom.
Charakterystyczna, wysoka, zbudowana z solidnych belek i z widocznymi elementami zbrojenia, stanowiła również punkt widokowy – z jej szczytu rozpościerał się szeroki widok na Puszczę Goleniowską i Zalew Szczeciński. W tamtym czasie zbocze wzgórza od strony południowej było eksploatowane pod wydobycie żwiru – pozostałością po tym okresie był surowy, żwirowy krajobraz roztaczający się z góry. Dziś to miejsce znów zarosło lasem – porównanie archiwalnej fotografii sprzed 40 lat z widokiem obecnym to doskonałe świadectwo przemian, jakie zaszły w tym zakątku.
Drewnianą wieżę rozebrano w 1994 roku. Rozbiórki dokonali saperzy z 5 Pułku Saperów ze Szczecina poprzez umiejętne wykorzystanie ładunków wybuchowych. Wieżę wysadzono nie uszkadzając okolicznego drzewostanu. Odpalenia ładunków dokonał ówczesny Zastępca Nadleśniczego Nadleśnictwa Goleniów Piotr Kmet. Dzięki życzliwości mieszkańców do Izby Pamięci Ziemi Stepnickiej może niebawem trafić unikalna pamiątka – fragment belki konstrukcyjnej z wbitym odłamkiem, a także oryginalny metalowy zawias, który pozostał po rozbiórce.
Dziś na górze Zielonczyn stoi 42 metrowa wieża oddana do użytku w roku 2010, której funkcję nie odbiegają od funkcji jakie pełniła jej poprzedniczka.
Załączone zdjęcia ukazują oryginalną drewnianą wieżę w całej okazałości – majestatyczną, surową, osadzoną w leśnym krajobrazie, z ludźmi spoglądającymi z jej poziomów. Na drugiej fotografii wieża obecnie tam się znajdująca.